 |
|
|
George Jung:
Hayatım nasıl da onarılamayacak kadar değişti.
Hep yaz mevsiminin son günüdür ve yeniden içeriye girebileceğim bir kapı olmadan soğukta bırakılmışımdır. Emin olun, dokunaklı anların kendi payıma düşeninden fazlasını yaşadım.
Hayat, onun için büyük planlar yapan bir sürü insanı es geçer.
Hayatım boyunca her yere kalbimin parçalarını bıraktım ve şu anda artık neredeyse hayatta kalmak için bile yeterli değil.
Ama tutkumun yeteneklerimi aştığını bilerek zorla da olsa gülümsüyorum.
