Tohum Benzetmesi (Matta ~ 13)

    ¹Aynı gün İsa evden çıktı, gidip göl kıyısında oturdu. ²Çevresinde büyük bir kalabalık toplandı. Bu yüzden İsa tekneye binip oturdu. Bütün kalabalık kıyıda duruyordu. ³İsa onlara benzetmelerle birçok şey anlattı. “Bakın” dedi, “Ekincinin biri tohum ekmeye çıktı. ⁴Ektiği tohumlardan kimi yol kenarına düştü. Kuşlar gelip bunları yedi. ⁵Kimi, toprağı az, kayalık yerlere düştü; toprak derin olmadığından hemen filizlendi.

⁶Ne var ki, güneş doğunca kavruldular, kök salamadıkları için kuruyup gittiler. ⁷Kimi, dikenler arasına düştü. Dikenler büyüdü, filizleri boğdu. ⁸Kimi ise iyi toprağa düştü. Bazısı yüz, bazısı altmış, bazısı da otuz kat ürün verdi. ⁹Kulağı olan işitsin!”

   ¹⁰Öğrencileri gelip İsa’ya, “Halka neden benzetmelerle konuşuyorsun?” diye sordular.

   ¹¹İsa şöyle yanıtladı: “Göklerin Egemenliği’nin sırlarını bilme ayrıcalığı size verildi, ama onlara verilmedi.

¹²Çünkü kimde varsa, ona daha çok verilecek, bolluğa kavuşturulacak. Ama kimde yoksa, elindeki de alınacak. ¹³Onlara benzetmelerle konuşmamın nedeni budur. Çünkü,

          ‘Gördükleri halde görmezler,
           Duydukları halde duymaz ve anlamazlar.’

   ¹⁴“Böylece Yeşaya’nın peygamberlik sözü onlar için gerçekleşmiş oldu:
       

           ‘Duyacak duyacak, ama hiç anlamayacaksınız,
            Bakacak bakacak, ama hiç görmeyeceksiniz!

           ¹⁵Çünkü bu halkın yüreği duygusuzlaştı,
            Kulakları ağırlaştı.
            Gözlerini kapadılar.
            Öyle ki, gözleri görmesin,
            Kulakları duymasın, yürekleri anlamasın
            Ve bana dönmesinler.
            Dönselerdi, onları iyileştirirdim.’

   ¹⁶“Ama ne mutlu size ki, gözleriniz görüyor, kulaklarınız işitiyor! ¹⁷Size doğrusunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice doğru kişiler sizin gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin işittiklerinizi işitmek istediler, ama işitemediler.

   ¹⁸“Şimdi ekinciyle ilgili benzetmeyi siz dinleyin. ¹⁹Kim göksel egemenlikle ilgili sözü işitir de anlamazsa, kötü olan gelir, onun yüreğine ekileni söker götürür. Yol kenarına ekilen tohum işte budur. ^20-21Kayalık yerlere ekilen ise işittiği sözü hemen sevinçle kabul eden, ama kök salamadığı için ancak bir süre dayanan kişidir. Böyle biri Tanrı sözünden ötürü sıkıntı ya da zulme uğrayınca hemen sendeleyip düşer. ²²Dikenler arasında ekilen de şudur: Sözü işitir, ama dünyasal kaygılar ve zenginliğin aldatıcılığı sözü boğar ve ürün vermesini engeller. ²³İyi toprağa ekilen tohum ise, sözü işitip anlayan birine benzer. Böylesi elbette ürün verir, kimi yüz, kimi altmış, kimi de otuz kat.”