Charlie'nin Çikolata Fabrikası - Televizyon

Roald Dahl

En önemli şey aklımızda kalan,
Eğer çocuklarsa söz konusu olan,
İzin vermeyin ASLA, ASLA
Girmesine televizyonun yanına
Ya da hepsinden en iyisi
Hiç almayın o aptal şeyi
Girdiğimiz her evde çocuklar gördük,
Ekranın karşısında ağızları bir kanş açık.
Tembel tembel yayılmışlar, dilleri dışarı sarkar,
Öyle dalmışlar, birde bakarlar ki gözleri fırlar.
(Geçen hafta birisinin evinde
Gördük tam bir düzine göz yerde.)
Bakarlar ve otururlar, otururlar ve bakarlar
Tabii sonunda hepsi ekrana yapışırlar,
Ta ki sarhoş oluncaya kadar hepsi de
Bu korkunç iğrenç süprüntüyle.
Evet, biliyoruz televizyon varken uslu dururlar,
Pencerelerin pervazlarına tırmanmazlar,
Kavga, tekme, yumruk yok asla,
Siz de rahat pişirirsiniz yemeği ocakta,
Bulaşıkları yıkayıverirsiniz çabucak
Ama hiç düşündünüz mü bir dakikacık,
Bir an olsun geldi mi aklınıza
Neler oluyor sevgili yavrunuza?
KAFADAKİ DUYGULARI SÖNDÜRÜR!
HAYAL GÜCÜNÜ ÖLDÜRÜR!
AKLI TIKAR VE KARIŞTIRIR!
ÇOCUK SONUNDA KÖR OLUR, APTALLAŞIR!
UNUTUR ARTIK ANLAMINI
HAYALİN VE PERİLERİN DİYARINI!
BEYNİ PEYNİR GİBİ YUMUŞAR!
ARTIK DÜŞÜNMEZ - SADECE BAKAR!
'Tamam!' diye bağıracaksınız. 'Tamam!' diye ağlayacak,
'Eğer televizyonu kaldıracak olursak,
Sonra nelerle oyalayacağız
Sevgili çocuklarımızı? Lütfen açıklayınız!' 

Yanıt vereceğiz size bir soruyla,
'Eskiden ne yapıyordu insanlar çocuklarıyla?
Nasıl mutlu oluyorlardı günlerce
Bu canavar keşfedilmeden önce?'
Unuttunuz mu? Bilmiyor musunuz?
Çok hızlı ve yavaş söylüyoruz:
OKURLARDI... HER ZAMAN!
OKURLARDI... DURMADAN!
İnsan ne kadar okursa
Dayamaz o kadar kitaba!
İnsan hayatının yarısı
Hiç düşünmeden kitap okumaya ayrılmalı!
Çok odasının rafları kitap dolmalı!
Odasında yerlerde kitaplar taşmalı!
Odanda başucunda yatağının
Okunmak için beklemeli bir kitabın!
Harikulade, duygulu, hayal dolu masallar
Ejderhalar, çingeneler, kraliçeler ve balinalar
Ve define adaları ve uçsuz bucaksız kıyılar
Sessiz kürekleriyle kaçan hırsızlar,
Mor pantolonlu korsanlar,
Filler ve uçan kayıklar,
Bekliyor kazanın çevresinde yamyamlar
Göz gözü görmüyor, kara dumanlardan
(Çok güzel kokuyor bu kim olabilir ki?)
Ah, ne güzel kitaplar okumuşlar,
Televizyon keşfedilmeden önce çocuklar!
Rica ediyoruz, yalvarıyoruz hepinize, lütfen.
Evinize gider gitmez atın televizyonunuzu pencereden,
Televizyonun boşalan yerine,
Hemen koyuverin bir kütüphane.
Sonra dolsun o güzelim kitaplar raflara,
Girmesin bir daha o kötü görüntü odalara.
Başlayacak kavga, gürültü, tekme, tokat,
Kalmayacak evinizde belki rahat

Ama korkmayın, söz veriyoruz size
En geç bir ya da bir iki hafta içinde
Yapacak bir şey bulamayınca çevrede,
Başlayacaklar gereksinim duymaya,
Güzel bir kitabı baştan sona okumaya.
Ah, bir kez ama bir kez başladılar mı,
Nasıl sarıyor sevinç hepsinin suratını.
Öyle hızlı düşünür ki bu çocuklar
İnanın, biz neler gördük diye soracaklar
Bu garip makineye gözleri takılınca,
Hayretten donup kalacaklar ekranın karşısında.
Geçtikçe aradan uzun yıllar
Yaptıklarınızdan dolayı sizi kutlayacaklar.
Bu arada üzgünüz Mike'ın başına gelenlere
İnanın isterdik getirmek onu eski haline.
Başka birşey gelmiyor elimizden
Aslında bu onun için en iyi yol belki de.